Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

ΠΑΡΟΝ-ΩΝ



Αγαπημένε φίλε, δέξου την ταπεινή αφιέρωση καρδιάς του ψαρά.
Μαρία γλυκιά μου παναγιά ένα μεγάλο διπλό ευχαρστώ για τη δύναμη που μου έδινες
Να καταφέρω να εκπληρώσω τη διπλή αφιέρωση καρδιάς και να εκδοθεί κι αυτό το μικρό βιβλίο (όπως ακριβώς και το προηγούμενο πρίν ένα χρόνο) ανήμερα στην ονομαστική σου εορτή.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους με ενέπνευσαν στα ποιήματα η μου εδωσαν το κίνητρο να φτάσω ως εδώ. Ευχαριστώ και όλους όσους συνεργαστηκαν η βοήθησαν για την δημιουργία του βιβλίου.

Ενας ταπεινός χαιρετισμός σε κάθε άνθρωπο που τιμώντας το λόγο του αγωνίζεται για ελευθερία ανθρώπινη αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη.

ΚΑΛΟ ΚΑΤΕΥΟΔΙΟ Σ’ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΙΤΩΛΙΚΟ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΤΟΥ 2012.

ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΠΟΛΥ


 

Μια πολεμίστρια καλόκαρδη νεράϊδα
Χαμογελαστή εμφανίστηκε στη βρύση
Φορούσε τα μάτια σου ονειρεμένη ελπίδα
Κι απ’τα χείλη σου με πότιζε νερό από τη γνώση

Ηθελες να μάθω, πως άκουσες το σ’αγαπώ
Αλλά σε τρομάζουν τα σταλμένα τάγματα του χρόνου
Τόνομά σου στον κόσμο ποτέ να μην το πω
Αγγελοι να σε φυλάνε στον κήπο τα’ουρανού

Πάψε να τρομάζεις και καμιά αγάπη αληθινή
Δεν πεθαίνει ούτε στη γη, ούτε στον ουρανό
Αρχάγγελοι την ποτίζουν μ’ελπίδα και καλοσύνη
Κι αν το θέλεις πολύ, τ’όνειρο γίνεται αληθινό

ΝΑ ΡΘΕΙΣ



 Ένα απλό παιδί της ζωής
φορά για φυλακτό
έναν μικρό ξύλινο ΣΤΑΥΡΟ
και με μια χάρτινη του Αιτωλικού βαρκούλα
σαλπαροφτερουγίζει στον χρόνο
και μέσα από γαληνεμένες λιμνοθάλασσες
ωκεανούς καρδιοχτύπια
και αφοσιωμένα ποτάμια δάκρυα Αγγέλων
φτάνει πριν χαράξει ο ήλιος
στης αγάπης του τα μάτια

Θέλω να πεις στην Ελπίδα μας
να ‘ρθει εκεί που πρωτοανταμώσαν οι ματιές μας
μυστικά να μ’ ανταμώσεις
και μέσα σ’ένα καρδιοχτύπι να νοιώσεις
ότι ωραίο για σένα ένοιωσα
και μην αργήσεις γιατί
ίσως ξανακάνω φρέσκια επανάσταση ιδεών
και μείνω ξάγρυπνος στις επάλξεις
αφίλητος να πολεμώ και νηστεμένος να σ’ αγναντεύω
ως την μεγάλη Ανάσταση του κόσμου

Μέσα στου σύμπαντος τ’ άχραντο φως
σ’ ένα παράδεισο μυστικό
τρισεκατομμύρια αστραφτερά Σ’αγαπώ
Άγγελοι μ’ άσβεστες ελπίδες
ανεμίζουν στα ωραία μακριά μαλλιά σου
στο ποιητικό χειροφίλημα της Αγγελοζωγραφιάς
και ραίνουν μ’ αγριολούλουδα
την ποθητή στιγμή που επέτρεψε ο ΘΕΟΣ
μέσα στης καρδιάς τ’ αληθινό το φως
να πίνουμε το πρώτο μας φιλί. 

ΑΡΞΑΤΕ ΠΥΡ



Στο ιερό συμβούλιο των χελιδονιών
πάνω στ’ αναμμένα ηλεκτροφόρα σύρματα
το ταπεινότερο όλων των πουλιών
μεταλαμπαδεύει φως στων πολεμιστών τα στόματα

Αναμεταλάβατε Φως ατσαλένιοι πολεμιστές
βαθειά απ’ του σύμπαντος τα φυλλοκάρδια
και ευθυγραμμίστε τις ελπιδοφόρες αστραπες
να πολεμίσουμε για των Αγγέλων τα παιδιά

Άρξαστε πυρ έως τελικής πτώσης
τίποτα ψεύτικο όρθιο να μην μείνει
μας προσμένουν στη γη, αξίες μ’εκπτώσεις
και στον παράδεισο μια αγγελοζωγραφιά αληθινή

ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΙ ΕΡΩΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ



Η ΕΥΔΟΚΙΑ του ΒΑΛΤΟΥ
ντύθηκε τις Ελπίδες των ταπεινών
και με την συντροφιά κάθε φίλου
φτάνει στο πανεπιστήμιο των ΑΘΗΝΩΝ

Φίλοι μην τρομάζουμε με την Αλήθεια
και οι Έλληνες δεν πεθαίνουν στη γη
Αρχάγγελοι ερωτεύονται τη λευτεριά
και από τις στάχτες μας ξαναγεννιέται η ζωη

Ένας δυνατός ελπιδοφόρος άνεμος,
φυσά βαθειά στου σύμπαντος τα φυλλοκάρδια
Διπλά Αναστάσιμος της αγάπης ο παλμός
Μεταφέρει τα ωραιότερα όνειρα στα παιδιά

ΜΙΚΡΕΣ ΤΑΠΕΙΝΕΣ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ



           Ο ποιητής που φιλοτέχνησε τη μορφή σου
           Εκτελώντας επιθυμία ανθρώπων
           Τα κατάφερε στ’αντίκρυσμά σου
           Να πυρπολείς τις καρδιές  θνητών
                                                 Η των Αθανάτων

   
            Η Κωνσταντίνα έπιασε ένα αστέρι
            με τα μαγευτικά σου μάτια
τον Ιωάννη για να κάνει ταίρι
και ανθίσανε δυο καρδιοχτύπια


Μια ωραία κόρη έψηνε μια αλήθεια
στις αόρατες φλόγες της καρδιάς
Ευαγγελίζοντας  χαρμόσυνα παραμύθια
για τα παιδιά της λευτεριάς


Ο Κωνσταντίνος ντύθηκε παπάς
γιατί ερωτεύτηκε τον κόσμο
και να μας διδάσκει όπου κι αν πά,
για τ’ αγριολούλουδο που ευωδιάζει διόσμο


Ο Παναγιώτης σαν αόρατος
έφυγε μυστικά για την Γερμανία
για ν’ ανταμώσει τα’ Άλμπατρος
να διαβούμε της μοίρας την μανία



Ο Γεώργιος ερωτεύτηκε
και έκλεψε της Νατάσας την ζωγραφιά
να την πάει εκεί όπου ονειρεύτηκε
να ενώσουν δυο καρδιές σε μια αλήθεια


Ο Γεώργιος ερωτεύτηκε
τα ωραία σου μάτια Σοφία
και εκδρομή σου υποσχέθηκε
πως θα σε πάει στην Αγιά Σοφιά


Ο Δημήτριος σ’ ένα φορτηγό
φόρτωσε όλες τις αισθήσεις
φουλάρισε ελπιδοφόρο χορηγό
και έφυγε για μακρινές κατακτήσεις


Ο Σταύρος έκανε τον ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ
ν’ ανοίξουνε οι ουρανοί
και αντίκρισε στο πλευρό του
μια αγάπη αληθινή


Ο Κωνσταντίνος μ’ ένα μικρό καΐκι
πάνω απ’ του κόσμου την καταχνιά
ταξιδεύει τ’ ονείρου του το πιτσιρίκι
που άνοιξε στον έρωτα πανιά


               Η Αγγελοζωγραφιά γλυκοχαμογέλασε
                και οι αχτίδες σου έβαλαν πυρκαγιά στ’ αστέρια
                να φέγγω εκείνη τη ματιά που μας ένωσε
                να σ’ ονειρεύομαι στης καρδιάς τα χέρια


Ο Σπυρίδων άπλωσε το χέρι,
η γοργόνα του ν’ ανέβει στην καρδιά
με της Ελευθερίας το αστέρι
στο ωραιότερο παραμύθι για παιδιά


Ο Ευστάθιος ξύπνησε
κι αγκάλιασε την Χριστίνα
να φιλήσει εκείνη που αγάπησε
μαζί με όνειρα αληθινά


Μια Χρυσαφένια καλή καρδιά
φίλη  κι αδερφή του ποιητή
στον δικό της αρραβώνα για παιδιά
συμμάχησε με την Αγάπη του Δημήτρη


Ο Βασίλης ερωτεύτηκε την Όλγα
και ο έρωτας γέννησε ένα αγγελούδι
μέσα σ’ ένα στιχάκι που τα είχε όλα
σαν όνειρο της Αγάπης τους λουλούδι


Παρακαλώ, μ’ ακούει ο ταξιτζής
ψάχνω τον πιο επιδέξιο οδηγό
σαλπάρει η βαρκούλα της Αγάπης
και λείπει εκείνη που αγαπώ



Ο Παναγιώτης ερωτεύτηκε πολύ
μια ζωγραφιά με τ’ όνομα Γεωργία
και πολεμιστής εμφανίστηκε στην πόλη
με των αξιών σας  τα καινούρια


Σα πανέξυπνο κορίτσι
αναρωτιέσαι τι ήθελα να πω
όταν τσίμπησα της ματιάς σου το αγκίστρι
και τα γλαράκια ψιθυρίζουν Σ’ αγαπώ


Σήκω Σωτήρη να σώσουμε
την αξιοπρέπεια της πατρίδας
και απ’ το ναυάγιο να γλυτώσουμε
τα νιογέννητα παιδιά της Ελπίδας


Η ΟΥΡΑΝΙΑ ΕΙΡΗΝΗ
Αδελφή ενός φίλου ψαρά
ντύθηκε Μεσολογγίτισσα αληθινή
π’ ακούραστη έφερνε χαρά


Ο Δημήτριος ο Κωνσταντίνος και ο Ιωάννης
Παιδικοί φίλοι απ’το σχολείο
Στα φτερά μιας αγάπης αληθινής
Έπιναν θαυματουργό νερό στο καφενείο


Ο Παντελής ντύθηκε αργοναύτης
Και πήρε στην αγκαλιά του τη Μαρία
Γλυκό νερό να πίνει απ’την καρδιά της
Και μαζί να γράψουν μια ωραία ιστορία

Αξαφνα ο Χαράλαμπος βροντοφώναξε αέρααα
Τ’άλμπατρος να απογειωθούν στον ουρανό
Και ο Γεράσιμος μας χαμογέλασε γλυκά
Κι όλοι μαζί ζούσαμε ένα όνειρο αληθινό

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΝΤΥΘΗΚΕ ΑΛΗΘΕΙΑ



Η Ελευθερία ντύθηκε Αλήθεια
φόρεσε τα μοναδικά σου μάτια
να μιλήσει στων παιδιών τα παραμύθια
για της άτυχης πατρίδας τα κομμάτια

πες μας πατρίδα  πως αντέχεις
στις αστροθάλασσες του χλευασμού
όρθια την λευτεριά, μέσα μας να έχεις
δάκρυ να μην την αγγίξει του καημού

Απλώστε της θέλησης τα φτερά
τα όνειρα των παιδιών να σκεπάσουμε
με πολύτιμο φορτίο δυο δάκρυα χαρά
Έλληνες μ’ αξίες στον παράδεισο να φτάσουμε

ΦΙΛΟΙ ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΑΛΗΘΙΝΑ



Θαύμα μεγάλο ένα παιδί οραματίστηκε
στον ιερό ναό του Αγίου Γερασίμου
την στιγμή που ο Αληθινός ΘΕΟΣ κατέβηκε
στην μεγάλη εκκλησία του κόσμου

Μαζί του κάθε αγάπη αληθινή
και στα πόδια τους  Αρχάγγελος η λευτεριά
ολόλευκο να υψώσουν της πατρίδος το πανί
στο θρυλικότερο ταξίδι για παιδιά

και έμελε τώρα αδέλφια να δούμε
εδώ κάτω που κατοικούμε στα σκοτεινά
ευχή να δώσει ο ΘΕΟΣ να αναγεννηθούμε
ταπεινοί και φίλοι με λόγια αληθινά

ΤΟ ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ



Δυο χαρμόσυνα τραγούδια
χορεύουν αγκαλιά με την μουσική τους
σαν ονειρεμένα μυστικά λουλούδια
που πρωτοζευγαρώνουν την αγάπη τους

και τ’ όνειρο ευωδιάζει από ηλιαχτίδες
που φόρεσαν των Αγγέλων τα φτερά σου
και με φέρνουν στης ματιάς σου τις Ελπίδες
που τόσο πολύ ερωτεύτηκα την ζωγραφιά σου   

Μαζί σου ο παράδεισος πήρε φωνή
τραγουδάμε όσα ήθελα να σου πω
για μια ονειρεμένη αγάπη αληθινή
που ζει στης καρδιάς το Σ’ αγαπώ

ΠΡΙΓΚΗΠΟΔΙΑΜΑΝΤΟΛΟΥΛΟΥΔΑ



Ένας ακούραστος ταχυδρόμος
χρυσαετοδιαβαίνει τρέχοντας τη γη
όπως ορίζει της καρδιάς ο ιερός ο νόμος
σε κάθε ανεκτίμητης αγάπης την διαταγή

Αρχάγγελος σα ανίκητη ηλιαχτίδα
μπαίνει απ’ το παραθύρι του κόσμου
και σου προσφέρω πριγκηποδιαμαντολούλουδα
δώρο φιλίας απ’ της καρδιάς το φως μου

Ανέβα στα ολόλευκα φτερά της λευτεριάς
και κρατήσου γερά απ’ την αλήθεια
για σεργιάνι στον παράδεισο της καρδιάς 
μαζί με των παιδιών τα ωραιότερα παραμύθια

ΜΙΑ ΧΡΥΣΑΦΕΝΙΑ ΑΜΑΞΑ



Μια χρυσαφένια άμαξα
μπρος του κόσμου τα καντήλια
μεταφέρει όρθια την δόξα
και επιβάτη τον Προφήτη Ηλία

Στης ψυχής τα χείλη ευλαβικά κρατά
Γαργαροκρυσταλένια την Αλήθεια
Και όλους τους γνωστικούς ρωτά
για των παιδιών τα αθώα παραμύθια

Τον παρακάλεσα να ‘ρθει στο παραθύρι σου
χαράματα να σου φέρει το χαρμόσυνο μήνυμα
και μυστικό δώρο απ’ της προσμονής το ταίρι σου
της Ελπίδας μας τ’ ωραιότερο συναίσθημα

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ



Της αναγέννησης το Ελπιδοφόρο αστέρι
μας αφουγκράζεται πολύ ψηλά απ’ τον ουρανό
το πιάνω με της καρδιάς τ’ αγνότερο το χέρι
και σου ψιθυρίζω το σ’αγαπώ  παντοτεινό

Όσες αιώνιες στιγμές και αν διαβούν
πιστός φίλος της προσμονής σε καρτερώ
και τα γλαροπούλια που γύρω σου ζουν
για τα μάτια της αγάπης τα ρωτώ

Σα το θελήσεις σαν άνεμος θα ‘ρθω
ότι σ’ άγγιξε σκόνη να εξαφανίσω
και της ελπίδας τον αγνότερο  πόθο
με βάλσαμο στα χείλη σου να ποτίσω

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΓΓΕΛΟΖΩΓΡΑΦΙΑ


Ζητώ συγνώμη από όσους φίλους δεν δημοσιεύτηκαν τα ποιήματά τους η οι μικρές αφιερώσεις. Θα δημοσιευτούν σε λίγο, καθότι ακολουθεί και αυτήν την ώρα γράφεται η Λαϊκή ποιητική συλλογή «Η Αγγελοζωγραφιά».
Ένα από τα ποιήματα και λίγο ακόμα



                Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΓΓΕΛΟΖΩΓΡΑΦΙΑ

Η ηλιαχτίδα τ’ανίκητου σπαθιού
και του πόθου Αγγελοζωγραφιά
στα χνάρια ενός θρυλικού παραμυθιού
ανταμώνει ένα πουλί και μιαν αλήθεια

Πρώτο σου γνέφει τ’ όραμα
για το γλαράκι που ελπίδα σε φαντάστηκε
μοναδικό  αγριολούλουδο στο συναίσθημα
και ξένος στο διάβα σου ξαναγεννήθηκε

Φίλοι για πάντα και πλημύρισε Αγγέλους ο ουρανός
που την Ελπίδα μας κρατούσανε στα χέρια
χέρι-χέρι η Αγγελοζωγραφιά και ο ταπεινός
σ’ ενός μυστικού παραδείσου τα καλοκαίρια



ΦΩΣ ΑΠ’ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ
Στάσου μη φεύγεις αγγελοζωγραφιά
Μείνε όνειρό μου να σ’έβρει η αυγή
Φως να πιούμε απ’της ελπίδας την καρδιά
Κι απ’τα χείλη σου αγάπη αληθινή

Ο ΤΥΧΕΡΟΣ



Άραγε πόσο τυχερός να νοιώθω
π’ αγάπη σ’ αντίκρισα στη γη
ξένος στα όνειρα σου ν’ αναγεννηθώ
και ξένοι να ζούμε στην ζωή

Ακόμα και της φιλίας τ’ όνειρο
ποδοπατημένο στο διάβα σου του κόσμου
σου ψιθυρίζει απ’ έναν κόσμο νοερό
καλό κατευόδιο φως μου

Σα τύχει και το θελήσεις
ανέβα στη χάρτινη βαρκούλα του ψαρά
το θρυλικότερο  ταξίδι να ζήσεις
που στον ΘΕΟ αγγελομεταφέρει την χαρά

ΑΝΕΒΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΤ’ ΟΡΑΜΑ



Ξάγρυπνο της λευτεριάς το όραμα
αγναντεύει του πόθου την συντροφιά του
και από ένα φωτεινό συναίσθημα
γνέφει μυστικά στην ζωγραφιά του

Σα δούμε δυο ήλιους μαζί
και νοιώσεις ότι για σένα ένοιωσα
αμάραντη η καρδιά θ’ αγκαλιάζει
όλους όσους στη ζωή αγάπησα

Ανέβα αν θέλεις  μαζί μας στ’ όραμα
για τ’ αγγελοφτερούγισμα του κόσμου
γάργαρο να πίνεις συναίσθημα
και ελπίδα απ’ της καρδιάς το φως μου

ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ



Κάποτε με μια χάρτινη βαρκούλα
και ενός παιδιού το χαρμόσυνο όραμα
με μια μικρή πρόχειρη λιμνούλα
γαληνοταξιδεύαμε στο συναίσθημα

Με πολύτιμο φορτίο στ’ αμπάρια
και δώρο ΘΕΟΥ στα χείλη το χαμόγελο
απαγκιάζαμε στου ουρανού τα χέρια
ένας παλμός Αγάπης με τον κόσμο όλο

Φιλοξενούμενοι στην πηγή της Ελπίδας
μας γλυκοτραγουδούσε η προσμονή
για την αναγέννηση της αστροηλιαχτίδας
μαζί με κάθε αγάπη αληθινή

ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΑΣ ΣΟΥ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ



Της ζωγραφιάς σου το χαμόγελο
που κόβει της Ελπίδας την ανάσα
και γλυκοομορφαίνει κάθε Άγγελο
σα νοιώθω πόσο πολύ σ’ αγάπησα

Ηλιαστράφτοντας ο παλμός
αχτιδοφέγγει μυστικά την αύρα σου
και ένα φτερούγισμα όλος ο κόσμος
που μεταφέρει των Αγγέλων τα φτερά σου

Αργοναύτες εξυψώστε τη θέληση
το χάραμα σαλπάρουμε για τον παράδεισο
να μεταλαμπαδεύσουμε ζωής ανάσταση
και την φιλία στο ΘΕΟ να παραδώσω
ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΑΣ ΣΟΥ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Της ζωγραφιάς σου το χαμόγελο
που κόβει της Ελπίδας την ανάσα
και γλυκοομορφαίνει κάθε Άγγελο
σα νοιώθω πόσο πολύ σ’ αγάπησα

Ηλιαστράφτοντας ο παλμός
αχτιδοφέγγει μυστικά την αύρα σου
και ένα φτερούγισμα όλος ο κόσμος
που μεταφέρει των Αγγέλων τα φτερά σου

Αργοναύτες εξυψώστε τη θέληση
το χάραμα σαλπάρουμε για τον παράδεισο
να μεταλαμπαδεύσουμε ζωής ανάσταση
και την φιλία στο ΘΕΟ να παραδώσω

ΕΝΑΣ ΑΜΟΥΣΤΑΚΟΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΑΣ


Ένας αμούστακος χωροφύλαχας
χέστηκε ψέματα στο Δικαστήριο στο ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ
και ήταν τόση η δύναμη της μπόχας
που βρώμισε ψοφίμια ολάκερη την γη

και οι τίμιοι του δώρισαν
μια κατσαρή τρίχα να την ισιάσει
και αστρόσκονη τον εξαφάνισαν
μακριά απ’ της Ελπίδας την Ανάσταση

Αντίο βρωμερό ψέμα
και των αρχιψευταράδων συνεργάτη
που σταυρώσατε στο ψέμα
της αγάπης κάθε αληθινό εργάτη

Μια φορά και έναν καιρό
Σ’ ένα ενεχυροδανειστήριο ψυχών
του κρέμασαν ταμπέλα στο Δικαστήριον
και επέβαλαν στις καρδιές των άτυχων
του προκρούστη, τριπλό το εισιτήριον 
 

ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΜΑΖΙ



Η Ελπίδα μας ταπεινή
άσβεστη μπρός τον ΘΕΟ της
σα αγάπη αληθινή
π’ αντάμωσε τον Άνθρωπο της

Αχτιδοφέγγεις και σ’ αναζητώ
με γλυκιά συντροφιά την προσμονή
και απ’ την Ελπίδα μας ζητώ
ν’ αναστηθούν όλοι οι Αληθινοί

Να έρθουν να τραγουδήσουμε μαζί
για του σύμπαντος κάθε αγάπη αληθινή
ζωή, σα μας ακούν όλους μαζί
χαρμόσυνα να γιορτάσουν οι ουρανοί.

ΕΝΑ Ξ’-ΥΠΟ’- ΛΙΤΟ’ ΓΛΑΡΑΚΙ



Ένα ξυπόλυτο γλαράκι
φτερουγίζει τίμια την καρδιά του
και μυστικά την οδηγεί εκεί
που ζει και απαγκιάζει η Αγάπη του

Δέξου δώρο μια αληθινή Ελπίδα
αιώνια να σε κρατήσω ζωντανή
όπως αρμόζει σε κάθε ονειροηλιαχτίδα
και κάθε αγάπη αληθινή

Δες τώρα την Αγγελοζωγραφιά πως αχτιδοφέγγει
στων πουλιών τα ωραιότερα όνειρα
στην αγκαλιά του ταπεινού να γλυκοφέγγει
κι ο ήλιος να φέρνει διπλή τη χαρά

ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ 2012



Στην εορτή σου ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ
ένα ταπεινό μικρό χαρτάκι
μυστικά μου γνέφει μ’ ένα νεύμα
να γράψω ακόμα ένα στιχάκι

Την αγάπησα τόσο πολύ
σε ποιο παράδεισο να την ανταμώσω
μαζί ν’ ανοίξουμε την μυστική πύλη
φως και ελπίδα να την νοιώσω

Πάρε μας μαζί σου ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ
μαζί και ετούτο το στιχάκι
συντροφιά με της Ελπίδας το ΠΝΕΥΜΑ
και την Αγάπη όπου και αν κατοικεί

ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΑΣΤΕΡΙ



Ένα θαυμαστό αστέρι άστραψε
και αναζήτησα το χαμόγελο σου
στην ανείπωτη πυρκαγιά που μ’ άναψε
εκείνο τ’ ονειρεμένο βλέμμα σου

Τα μάτια σου έπαψαν να μου μιλούν και χάνομαι
με τ’ άτυχα λησμονημένα όνειρα του κόσμου
ίσως έπαψες να μ’ αγαπάς και αισθάνομαι
μοναχικός διαβάτης απ’ της καρδιάς το φως μου

Όρθια πάνω απ’ τις φλόγες μια προσευχή
μ’ ορατή φωτεινή συνοδεία απ’ την ψυχή
να σου φέρνω μυστικό δώρο μια διπλή ευχή
Αληθινής Αγάπης φως και Ελπίδας τύχη

ΓΑΡΓΑΡΟΥΣ Ν’ ΑΚΟΥΩ ΤΟΥΣ ΧΤΥΠΟΥΣ ΜΑΣ



Όρθιο Το θάρρος της ψυχής
απλώνει στοργικά το χέρι
τα κομμάτια της καρδιάς να ενώσει
γι αστρικό ταξίδι στην Αγάπη

Καλό κατεβόδιο καλή καρδιά
και θέλω φίλο μας να θυμάσαι
Εκείνον που καρτερούν οι Άγγελοι
μαζί με του ήλιου την Ελπίδα

Αγάπησε την όσο θέλεις  
και όσο πιο δυνατά μπορείς
μου αρκεί Αναστάσιμο μυστικό
γάργαρους ν’ ακούω τους χτύπους μας.  

Σ’ ΑΓΑΠΗΣΑ



Της  γλυκοχαραυγής τα μάτια σου
αχτιδοφέγγουν μέσα σ’ ένα όραμα
τον πόθο ν’  ανταμώνει μυστικά
μ’ αυτήν την ίδια την Αγάπη

Στο  πρωτογάργαρο γλυκό φιλί
πριγκηποζευγαρώνουν τ’ αγριολούλουδα
και στο δεύτερο ανοίγουν οι ουρανοί
να ξαναγεννηθούν όσοι αγαπήσαμε

Άσε με να φτερουγίζω  πλάι σου
στο μακρύ ταξίδι της επιστροφής
και αγαπημένη τις νύχτες να σε σκεπάζω
με τ’ ουρανού τα καρδιοχτύπια.

ΗΘΕΛΕ ΛΕΕΙ



Σε μια λιμνοθάλασσα από δάκρυα
ναυαγός στη μέση του πουθενά
γαντζωμένος απ’ της ματιάς σου την άκρια
τραγουδώ  αγάπη μου για σένα

Άξαφνα τρέχοντας  έφυγε η καρδιά
ήθελε λέει ν’απαγκιάσει πλάι σου
σαν ξυπνήσουν της ελπίδας  τα παιδιά
τ’όνειρό μου να αγγίξω στο μαξιλάρι  σου

‘Ισως αύριο γλυκιά μου ίσως αύριο
Ο ήλιος διώξει την καταχνιά του κόσμου
Και νιώσεις μεσα σ’έναν παράδεισο πηγαίο
Το φως σου να ανταμώνει με το φως μου .

ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΛΟΣΣΟ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ



Ένα γλαράκι άπλωσε το χέρι
σ’ απλή άσκηση οικογενειακής προόδου
και εμφανίστηκε ένα καλοκαίρι
μαζί με τον κολοσσό της ΡΟΔΟΥ

Αστράφτει στο δεξί το χέρι
του πολεμιστή τ’ ανίκητο σπαθί
και στ’ αριστερό ένα περιστέρι
από έναν ωραίο κόσμο που έχει χαθεί

Γλαροπούλια σ’ ελπιδοφόρο σχηματισμό
αφοσιωμένα φυλάνε κάθε καρδιοχτύπι
απ’ τον πανάρχαιο  χαμένο μας πολιτισμό
που πάντα κάτι ωραίο έχει να μας πεί

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ



Δεν παραδίνω μοίρα λεβέντισσα
το γλυκύτατων φως της λευτεριάς
όλων όσων πολύ αγάπησα
και φωλιάζουν στα φύλλα της καρδιάς

Με μια βαρκούλα χάρτινη
σα χαμόγελο στον ορίζοντα ανεμίζουμε
σιγοτραγουδώντας ξυπνάμε αληθινοί
και αθάνατοι για μια αγάπη ζούμε

ο πλους έχει άνεμο ελπιδοφόρο
και αγγελοπλοηγός ο προορισμός
συντροφιά με κάθε ήχο νικηφόρο
ως τη γη που κατοικεί ο πολιτισμός.        

ΜΙΑ ΓΛΥΚΟΧΑΡΑΥΓΗ



Ξύπνησα μια γλυκοχαραυγή
και έκανα τρείς τον ΣΤΑΥΡΟ ΜΟΥ
ταπεινός διαβάτης απ’ την γη
να ‘ρθω ν’ ανταμώσω τ’ ονειρό μου  

Σ’ αναζητώ στα δάκρυα μιας γλυκείας ηλιαχτίδας
και μιας αμίλητης αγγελοζωγραφιάς τα μάτια
σα φέρνεις πηγαίο το χαμόγελο της Ελπίδας
να φέγγουμε του Παραδείσου τα μονοπάτια

Φίλε μου σα δεις τ’ όνειρο μας
ρώτα σε ποιο καημό φωλιάζει
ν’ ανάψουμε τη φλόγα στην ψυχή μας
το Σ’ αγαπώ αιώνια να Ζει και να Ελπίζει.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΜΑΣ



Πίκρες, καημοί και πόνοι
έζωσαν από παντού την Ελπίδα
της μαύρης μοίρας οι άσπλαχνοι
πρόδωσαν του ήλιου την ιερή αχτίδα

Μόλις χθες την πάντρευαν πατρίδα
αστραφτερή νύφη όλου του κόσμου
χαράματα τη διπλοσταυρώσανε σαν ελπίδα
μαζί με της καρδιάς το φώς μου

Λυπημένο ένα παιδί απόψε εδάκρυσε
και άλλο στη γη, ποτέ να μην ξαναδακρύσει
για της ψυχής ότι τόσο πολύ αγάπησε
λευτεριά, μαζί μας να το ζήσει.

ΔΥΟ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΑ




Δυό μοναδικά κόκκινα αγριολούλουδα
φύτρωσαν πάρα πολύ ψηλά στον ουρανό
και Αγγελικά ευωδιάζουν μ’ Ανθρώπινη Ελπίδα
της Αγάπης τους κάθε φιλί ονειρεμένο

Μαζί  και δυο άτυχα ανεμοδαρμένα αγριολούλουδα
πληγωμένα πέτρωσαν στου λιμανιού τον τοίχο
αναζητώντας από την αληθινή σου Ελπίδα
ότι ανεκτίμητο για σένα ήθελα να τύχω

Μη τρομάζεις γλυκεία μου και μη λαχταράς
μου αρκεί να βλέπω τον Άγγελο σου  
μ’ αγριολούλουδα να ραίνω όπου και αν πάς
της αγγελοζωγραφιάς  το δέκα το καλό σου.

ΧΡΙΣΤΕ


Ένα νιογέννητο όνειρο
Απ’ του νου
Την αστείρευτη πηγή
Μοιροβαπτισμένο
Στην αύρα των Αγγέλων
Παλμοφτερουγίζοντας
Ουρανοακροβατεί
Στην μάνα γη.

Ξ-υπό-λιτός διαβάτης
Απ’ τη φυλή της φιλίας
Σε μικρογραφία ανθρώπου
Από ρόλο προσκυνητή
Μ’ αγριολούλουδα στα χέρια
Που αποθέτει στο φώς
Και στο Γολγοθά το μονοπάτι
Διάφανο ένα δάκρυ.

Ηλιαγκάλιασμα χαράς
Απ’ την ανάστασή σου
ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΝΑΔΙΚΕ
Ζωή, ψυχή και σώμα
Να βιώνουν κάθε αυγή
Και κάθε μέρα
Όλοι οι άνθρωποι της γης
Στο αιώνιο ταξίδι της ζωής.

ΜΑΡΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ



Ανάμεσα σε γη και ουρανό
εκεί που κατοικούν των παιδιών τα παραμύθια
μέσα σ’ ένα όραμα περιφρονημένο
ζει επτασφράγιστη μια Αλήθεια

Καλόκαρδες πολεμίστριες Ελληνίδες
αφοσιωμένες φυλάνε το μεγάλο μυστικό
δίπλα στην Κιβωτό με τις θεϊκές ελπίδες
και έναν ωραίο κόσμο Αγγελικό

Εσένα γλυκιά μου Παναγιά προσμένω
στη γη να φέρεις τα κλειδιά
απ’ την αύρα σου βάλσαμο ν’ ανασαίνω
μαζί με της Αγάπης τα παιδιά. 

ΤΟ ΘΡΥΛΙΚΟΤΕΡΟ Σ’ΑΓΑΠΩ



Δυό ολόγλυκα δάκρυα χαράς
απ’ τ’ άχραντα σπάργανα της φιλίας
και την αστείρευτη πηγή της Αγάπης
σ’ ορατή αστροφωτεινή πορεία
συνοδεία Αρχαγγέλων, Αγγέλων και Ανθρώπων
αστραποταχύτερα απ’ το φώς
διασχίζουν επτά ουρανούς
και σε διπλό ελπιδοφόρο σχηματισμό
ένα με τον δροσερό άνεμο
εμφανίζονται στον Άνθρωπο ΘΕΟ

το πρώτο λευκοντυμένο σεβασμός
καταθέτει ταπεινό δώρο καρδιάς
στα πόδια τ’ Αληθινού Αυτοκράτορα
και σ’ όλους όσους πολύ αγάπησε
δυό αγκαλιές φρέσκα αγριολούλουδα
και το δεύτερο ντυμένο φίλος
μ’ έναν μαγευτικό , μυστικό, συμπαντικό ήχο
απαγγέλει εις την Ελληνικήν
παντού και σε κάθε γωνία του σύμπαντος
 το θρυλικότερο Σ’ αγαπώ,

Σ’ αγαπάμε γιατί είσαι Άνθρωπος
Σ΄ αγαπάμε γιατί είσαι Αγνός
Σ’ αγαπάμε γιατί είσαι Αδαμάντινος
Σ’ αγαπάμε γιατί είσαι Φίλος
και του σύμπαντος ο μονάκριβος
ανεκτίμητος θησαυρός
και θέλουμε Φίλε να το νοιώσεις
πως θέλουμε χαρούμενο να σε δούμε
όπως ο ήλιος το πρωί.