ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

Οδοιπόρος των ατέλειωτων δρόμων
παραβάτης των ανθρώπινων νόμων,
συμπαραστάτης των ανθρώπινων πόνων
παραβάτης των παράνομων νόμων.

Εραστής της ιδέας της ελευθερίας
πολεμιστής της ανθρώπινης αδικίας,
μαχητής της γλυκιάς μου Θρησκείας
επαναστάτης της ζωής μου της ίδιας.

Επαναστάτης απ’ την γέννα μου
πολεμώ την αδικία με την πέννα μου,
εραστής, πολεμιστής κι επαναστάτης
των παράνομων νόμων παραβάτης.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ

Ελπίδα κάτω απ’ τον ήλιο
τολμάς ακούραστη καρδιά,
και σ’ αλυσοδεμένο χρόνο
τραγούδια λες για λευτεριά.

Κι όμως υπάρχει ελπίδα
καλά κρυμμένη στο δάκρυ,
των ανθρώπων ψάχνει πατρίδα
φωτιά στο σκοτάδι ν’ ανάψει.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ σιγοτραγουδούν οι άνθρωποι
ΙΔΕΩΝ ΚΙ ΑΡΧΩΝ προικισμένη
ΣΤΗΝ ζωή να ξαναδώσουν ψυχή
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ στο Θεό ορκισμένη.

Φωνάζω αδέρφια τ’ αστέρια
ένα δάκρυ κρατάω στα χέρια
φωτιά στα δεσμά περιστέρια
γλάροι ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ.

ΚΟΡΩΝΑ – ΓΡΑΜΜΑΤΑ - ΑΛΗΘΕΙΑ – ΨΕΜΑ

Ταξίδι μ’ελάχιστες ελπίδες
ξεκίνησες πληγωμένη μου καρδιά,
παίζεις την τελευταία σου παρτίδα
ψάχνοντας όλο και πιο μακρυά.

Ψάχνεις για σπάνιες ομορφιές
για ανθρώπους με αισθήματα,
για μεγάλες και δυνατές αγάπες
που έζησαν για λίγο, ή στα ποιήματα.

Ταξίδι για απόμακρα παλάτια
αν τα ‘βρεις, ίσως λυτρωθείς,
αλλιώς γίνεσαι χίλια κομμάτια
δεν θα ‘χεις τόπο και χρόνο να σταθείς.

Νύχτα κι εσείς άστρα ξημερωθείται
φούντωσε η πληγωμένη μου καρδιά,
παίζει της ζωής τα τελευταία όνειρα
κορώνα – γράμματα στ’ αλήθεια.

Κορώνα – γράμματα για ζωή ή θάνατο
παίζει η καρδιά το μερτικό μου,
ράγισε μοίρα σκληρή μπροστά στο άδικο
αλλιώς θα δείς τον θάνατό μου.

ΓΙΑΤΙ ΘΕΕ ΜΟΥ

Όσοι γεύτηκαν στιγμές απο τον παράδεισο
κανείς τους δεν θέλησε να πεθάνει,
αίτηση για παράταση κάνουν στη ζωή
και λαχταρούν δεκτή να τους την κάνει.

Όσοι γευτήκαν πίκρα απο την κόλαση
δεν νοιάζονται για παράταση θητείας,
με άχρωμα μάτια κοιτούν στον χρόνο
καρτερώντας την ώρα της ζωντανής θυσίας.

Παράδεισος και κόλαση πάντα θα υπάρχουν
θα προσπαθούν να συμβιώσουν στις ψυχές,
πονούν οι σκλάβοι κι οι ελεύθεροι γελούν
πάντα θα τους χωρίζουν αλυσίδες ζωντανές.

Γιατί Θεέ μου της ζωής Σοφέ Δημιουργέ
να υπάρχει πικρή γεύση σκλαβιάς και θυσίας,
βάλε κλειδαριά στην κόλαση και ξαναβάλε
κι όλοι ν’ αποζητούν παράταση θητείας.

ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΤΩΡΑ

Τώρα που ξέφτισαν τόσο πολύ τα όνειρα
και τα οράματα δέθηκαν με αλυσίδες,
τώρα που η λευτεριά αγοράζεται με όβολα
κι έχουν λιγοστέψει της ζωής μας οι ελπίδες.

Τώρα μόνον τώρα χρειάζεται φυτίλι ακαριαίο
χρειάζεται θέληση κι απο θαρραλέους λεβεντιά,
πριν η ζωή γίνει ατέλειωτο ατύχημα τροχαίο
τώρα είναι η ώρα να ξανανθίσει η λευτεριά.

Τώρα αδέρφια ας σπάσουμε τα αόρατα
κι αν είναι για το όραμα της λευτεριάς,
το πράτο βόλι ας έβρει εμένα στην καρδιά
ΘΥΜΑ πολέμου σε καιρό ειρηνικής σκλαβιάς.

Τώρα είναι η ώρα και πάντα θα υπάρχει ένα τώρα
πρέπει να ξανανθίσει το όραμα της λευτεριάς,
τυχεροί όσοι χαθούμε στου χαλασμού την μπόρα
ήρωες πολέμου σε καιρό ειρηνικής σκλαβιάς.

ΓΕΝΕΘΛΙΑ

Γενέθλια απόψε άνθισαν
σε μιας φίλης την καρδιά,
και λίγα γλαράκια φώναξε
φωτιά να βάλουν στα κεριά.

Είκοσι ένα ήλιους άναψαν
πάνω στης τούρτας τον αφρό,
φως στην ζωή της έριξαν
μ’ ένα χαμόγελο γλυκό.

Τον χρόνο της συνόδεψαν
εώς τον βράχο της ζωής,
μ’ ευχές πολλές και δώρα
απο τα βάθη της ψυχής.

Γλαροπούλα πάνω απο τις φλόγες
να είναι το φτερούγισμά σου,
ο ουρανός να είναι γαλάζιος
όπως και στα όνειρά σου.