ΜΙΑ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Μια πεταλούδα φοβισμένη
κρυμμένη στα χρυσαφένια φτερά της
τον ήλιο καρτερούσε, να πάρει δύναμη
της Ζωής, να ταξιδέψει τ’ όνειρα της.

Αποζητούσε ταξίδια αληθινά
στον απέραντο εναέριο χώρο της καρδιάς
τα όνειρά της ήταν και είναι μοναδικά
πως να τα σβήσει το σκοτάδι μιας βραδιάς.

Βήματα βαρειά ακούγονται στη στράτα
απορρημένοι βγαίνει στο Φως
ελεύθερη βρέθηκε να ταξιδεύει
το χέρι της κράταγε, Έλληνας ο Άνθρωπος.