Ένας Έλληνας επαναστάτης
καβάλα σ’ ένα ολόλευκο άτι
έξω απ’ τη ρότα της ζωής
έρημο-αργό-άστρο- αρμενίζει.
Χαράματα περνά απ’ τη ξενιτειά
απλώνει ανεμόσκαλα με λέξεις
και ωσάν σύννεφο στον αγέρα
απ’ τον ουρανό ακροβατεί στην γη.
Αποθέτει μια ταπεινή ευχή αγάπης
και λίγα λευκά τριαντάφυλλα
στης ξενιτεμένης αδερφής
τ’ αδικοδακρυσμένο προσκεφάλι.
Η αυγή τον αντάμωσε μακρυά
ξανά στην έρημο της θυσίας
ακούραστα ν’ αναζητά στο φως
τ’ αχνάρια των ανθρώπων.
καβάλα σ’ ένα ολόλευκο άτι
έξω απ’ τη ρότα της ζωής
έρημο-αργό-άστρο- αρμενίζει.
Χαράματα περνά απ’ τη ξενιτειά
απλώνει ανεμόσκαλα με λέξεις
και ωσάν σύννεφο στον αγέρα
απ’ τον ουρανό ακροβατεί στην γη.
Αποθέτει μια ταπεινή ευχή αγάπης
και λίγα λευκά τριαντάφυλλα
στης ξενιτεμένης αδερφής
τ’ αδικοδακρυσμένο προσκεφάλι.
Η αυγή τον αντάμωσε μακρυά
ξανά στην έρημο της θυσίας
ακούραστα ν’ αναζητά στο φως
τ’ αχνάρια των ανθρώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου