ΠΑΨΕ ΝΑ ΚΛΑΙΣ

Πάψε να κλαίς φτωχέ διαβάτη
και μην δακρυνοθρηνείς το σώμα
η ψυχή βλαστάρια θα ξαναπετάξει
θ’ αναστηθεί της λευτεριάς το πτώμα.
Ο ήλιος ανέτειλε μια αχτίδα
ο χρόνος έβαλε στ’ αστέρια φωτιά
στάχτη το σκοτάδι στον άνεμο
κάνε κουράγιο δόλια καρδιά.

Κρατήσου πρέπει ν’ αντέξεις
απο τις στάχτες θα ξανανθίσει η ζωή
κατέβα στα μπάρια να κλέψεις
αθάνατο σπόρο απο την ψυχή.

Χαμόγελο σπείρε στον άνεμο
σπάνια αγριολούλουδα ν’ ανθίσουν
όσοι ακολουθούν τον άνθρωπο
ΖΩΗ, θέλουν να θερίσουν.