Ω! ΑΘΑΝΑΤΟΙ

Ω! Αθάνατοι του κόσμου ποιηταί
που αυθόρμητα καταθέσατε στην ζωή
ολόκληρες τις εαυτόν ψυχές
δίχως καμιά ανταμοιβή.

Ταπεινά η σκέψη μου
την πόρτα σας χτυπά μ’ ελπίδα
αθάνατους γυρεύω εθελοντές
ν’ ανέβουν στου πλοίου την ασπίδα.

Την μπόρα να σχίσουμε στα δυό
να ελευθερώσουμε του ήλιου τις αχτίδες
η ειρήνη να ξαναπιεί γλυκό νερό
να ξαναπετάξουν των ανθρώπων οι ελπίδες.