ΙΣΩΣ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΟΥΜΕ...

Πάγωσε αστείρευτο το δάκρυ
θυσία τιμής στην πύλη της ψυχής
ο καημός του έχτισε απαραβίαστο κλουβί
και πέταξε τα κλειδιά στη λίμνη ζωής.

Υπερασπίστηκε καρτερικά την Αγάπη
και πέτρωσε σφιχταγκαλιασμένο με την Λευτεριά
τώρα ακίνητο το θωρεί η Πόλη
κι αναζητά της καρδιάς του τα κλειδιά.

Ίσως ξαναμιλήσουμε καλέ μου φίλε
ίσως ξανατραγουδήσουμε στίχους της Λευτεριάς
ίσως όταν η φλόγα φωτίσει τον Χρησμό
και ξυπνήσει ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ.

                     30/3/1998