ΞΥΠΝΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ

Ένα νεογέννητο στιχάκι
ξυπνά ανήσυχο απ’ τον ύπνο τον βαθύ
μια μαύρη καταιγίδα έβλεπε
ωσάν ζωντανός χαλασμός
να χτυπά ανελέητα τον πλανήτη.

Σελώνει γοργά την θέληση
τ΄αόρατο άτι της ψυχής
του δίνει βάλσαμο γλυκό νερό να πιεί
απ’ το μυστικό δισάκι
κι ένα με τον άνεμο, στην έρημο καλπάζει.

Κάποια στιγμή, φτάνει στο μακρινό χωριό
και ξυπνά απαλά
την πριγκίπισσα των ξενητεμένων
το φως της αφήνει στα χέρια
και ένα με τον άνεμο, ξανά στην έρημο καλπάζει.

Πριγκίπισσα ξύπνα τα Ελληνόπουλα
και πες τους να επιστρέψουν γρήγορα
πριν τα προλάβει ο μαύρος χαλασμός
της πατρίδας τα χώματα, είν’ ασφαλή και σίγουρα
γιατί πάτησε και τ’ άγιασε Ο ΘΕΟΣ.