ΜΑΚΡΥΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ

Μακρύς ο δρόμος, μοναχός
απέραντη έρημος η μοναξιά
θλιμένες νότες, τραγούδια
οι παλμοί σου τώρα καρδιά.
Μοναδική συντροφιά το μολύβι
πικραμένο ακολουθεί τον διαβάτη
δάκρυα στα χείλη του στάζει
ζωντανή να κρατήσει την αγάπη.

Καρτερώ της μοίρας την ώρα
ο ήλιος της αγάπης να ροδίσει
οι αχτίδες του ασπίδα στην μπόρα
το χαμόγελο στα χείλη ν’ ανθίσει.

Μαζί σου θα φέρεις την Άνοιξη
άρωμα απο σπάνια λουλούδια
θα ζείς μόνο για μένα
κι εγώ θα σου γράφω τραγούδια.