Κάποτε με μια χάρτινη βαρκούλα
και ενός παιδιού το χαρμόσυνο όραμα
με μια μικρή πρόχειρη λιμνούλα
γαληνοταξιδεύαμε στο συναίσθημα
Με πολύτιμο φορτίο στ’ αμπάρια
και δώρο ΘΕΟΥ στα χείλη το χαμόγελο
απαγκιάζαμε στου ουρανού τα χέρια
ένας παλμός Αγάπης με τον κόσμο όλο
Φιλοξενούμενοι στην πηγή της Ελπίδας
μας γλυκοτραγουδούσε η προσμονή
για την αναγέννηση της αστροηλιαχτίδας
μαζί με κάθε αγάπη αληθινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου