ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΚΛΑΒΟΣ ΣΑΣ

Στης φαντασίας μου τα όμορφα τα κάστρα
σ’ έναν πυργίσκο ανεβασμένες,
παρέα σας έχω βάλει με τα άστρα
για πάντα σκλάβος σας αγαπημένες.

Την θάλασσα στα δύο θα σκίσω
τ’ άστρα θα ‘χω για οδηγό,
σ’ όλα τα λιμάνια θα ρωτήσω
που μένουν εκείνες που αγαπώ.

Του λιχναριού σας το τρεμούλιασμα αντικρύζω
και το πλοίο μου κοντά σας οδηγώ,
τους θησαυρούς που αποκόμισα σας φέρνω
και μπρός στα πόδια σας σε λίγο θα βρεθώ.