ΤΡΕΙΣ ΓΛΥΚΕΣ ΜΑΡΙΕΣ

Τρείς γλυκές Μαρίες μεσ’ το χάραμα
με συνάντησαν στου Γολγοθά τον δρόμο,
και με ματωμένα λόγια μου ψιθύρησαν
κουράγιο αγόρι μου, άντεξε στον πόνο.

Του Γολγοθά το διάβα είναι σκληρό
ποτάμια αγριεμένα της απονιάς το αίμα,
όλα τριγύρω μου τυφλά και πως να δώ
ναυάγιο η ζωή στης θάλασσας το ψέμα.

Και όμως συνέχεια προσπαθώ
ξεχνώντας τα μαχαίρια στην καρδιά,
ψηλά ανεβάζω την σκέψη μου να βρώ
το μονοπάτι που οδηγεί στην λευτεριά.

Σκληρό όμως το βλέμμα του σκοπού
μου ξαναγυρίζει την σκέψη πάλι πίσω,
εντολή θα χει κάποιου κάλπικου κριτή
στης αδικίας τον σταυρό να ξεψυχίσω.

Προδωμένα σίδερα κι εσύ βλέμμα σκληρό
ραγίστε μπροστά στις αδικίας τον σταυρό,
αληθινό κριτή γνωρίζω μονάχα τον Θεό
και ελεύθερος κοντά Του παντοτινά θα ζώ...